အိမ္မွာ အငယ္ဆံုးပီပီ.. မိသားစုျပႆနာဆိုရင္ ကိုယ္နဲ့မဆိုင္သလို ေနေနတတ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ခုတေလာ မိသားစုျပႆနာအခ်ိဳ.ကို အခ်ိန္ေပးျပီး စဥ္းစားတတ္ေနတယ္..

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရင့္က်က္လာတယ္မထင္ေပမယ့္ အေမ့ရဲ့ ရင္ဖြင့္သံေတြကို မွ်ေ၀ခံစားတတ္သူျဖစ္လာတယ္..

အျမဲလိုလို အႏိုင္ယူတတ္ခဲ့သလို အေလ်ာ့ေပးရမယ့္အခ်ိန္ေတြအတြက္လဲ အဆင္သင့္ျဖစ္လာခဲ့တယ္..

အသက္ေတြၾကီးလာခဲ့ျပီ...

လိုတာထက္လဲ ပိုေတြးလာတတ္ခဲ့ျပီ...

ေပါင္းေနတဲ့ ဥေရာပသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့လဲ ခဏခဏျငင္းခံုရန္ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္လဲ ဇီဇာေၾကာင္တတ္လာတယ္..

ျမန္မာေတြက အာရံုေနာက္တယ္ .. အေပါင္းအသင္းမလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုျပီး ပြင့္လင္းတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ့ဘဲ ေရြးေပါင္းခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အခုေတာ့ အျမင္မတူတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳမတူတဲ့ လူေတြဆီကေနထြက္ေျပးေနမိျပီ..

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေလ..

အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ သူ.အလိုလိုေျပာင္းလဲလာၾကတာဘဲ..

ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ အျမဲေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ့ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္လို ခုန္ဆြဆြေနတတ္ခဲ့တာ

အခုေတာ့ အေတြးမ်ား ဇီဇာေၾကာင္တဲ့ အန္တီၾကီးတစ္ေယာက္ မၾကာခင္ျဖစ္ေတာ့မွာဘဲေလ...

အသက္၂၈ဆိုတာ ငယ္မွ မငယ္ေတာ့တာေနာ္... 

း)